 |
Cob Walijski Wysokość powinna przekraczać 13,2 h.h. (137 cm): brak górnej granicy. Sekcja D księgi stadnej |
| Zdecydowanie można opisać jako najlepszego konia zaprzęgowego na świecie. Cob Walijski został ewoluowany przez wiele stuleci ze względu na swoją odwagę, zdolność współpracy, siłę i wytrwałość. Ogólna sylwetka jest ucieleśnieniem siły, wytrzymałości i zręczności. Wspaniałej jakości głowa z wyrazem kuca: duże okrągłe oczy, szerokie czoło i schludne, dobrze osadzone uszy. Głęboka klatka piersiowa, na mocnych kończynach z dobrymi "twardymi" stawami i obfitością płaskiej |
|
| kości. Ruch musi być prosty, wolne i mocne, nadgarstki powinny być zgięte, a następnie cała przednia kończyna wyciągnięta z ramion tak daleko, jak to możliwe we wszystkich chodach, z dobrze uginanymi stawami skokowymi, dając potężny efekt dźwigni. Cob Walijski jest dobrym “hunter pony’ i najbardziej kompetentnym zawodnikiem we wszystkich sportach wyczynowych. W ostatnich latach coby odniosły wielki sukces w międzynarodowym świecie jazdy. Ich umiejętności we wszystkich sferach są teraz w pełni rozpoznawane na całym świecie. |
|
|
Szczegółowy opis sekcji D Dowolne umaszczenie, z wyjątkiem łaciatego i tarantowatego (appaloosa) Głowa Pełna cech kucyka i jakości. Gruba głowa i rzymski nos są wysoce nieporządane Oczy Duże, okrągłe i szeroko rozstawione Uszy Schludne i dobrze osadzone Szyja Długa, dobrze noszona i umiarkowanie szczupła w przypadku klaczy, ale ze skłonnością do wybujałego grzebienia szyjnego w przypadku dojrzałych ogierów Łopatki Mocne, ale dobrze skośniw ułożone Kończyny przednie Ustawione kwadratowo i nie związane w łokciach. Długie, mocne przedramię. Nadgarstki dobrze rozwinięte z dużą ilością kości pod nimi. Pęciny o proporcjonalnym nachyleniu i długości. Stopy dobrze uformowane. Twarde kopyta. W stanie surowym umiarkowana ilość jedwabistego pióra nie jest przedmiotem sprzeciwu, ale szorstkie, żylaste włosy są wyraźnym zastrzeżeniem. Klatka piersiowa Grzbiet i lędźwie, muskularne, mocne i dobrze połączone. Głęboka w środku i dobrze użebrowana. Zad Długi i silny. Skrócony lub opadający jest niepożądany. Ogon dobrze osadzony. Kończyny tylne Drugie uda, mocne i muskularne. Stawy skokowe, duże, płaskie i czyste, z widocznie zaznaczonym wyrostkiem piętowym, nie skręcające ani do wewnątrz, ani na zewnątrz. Nogi tylne nie mogą być zbyt wygięte, a staw skokowy nie powinien znajdować się za linią opadającą od od guza kulszowego do stawu pęcinowego. Pęciny o Nadgarstek powinien dobrze się zginać, a przednia kończyna powinna być wysuwana prosto z ramienia i jak najdalej do przodu w kłusie. Stawy skokowe zginają się pod ciałem jak prosta i potężna dźwignia. |
|